Życie i śmierć Marii Stuart



Maria StuartMaria Stuart urodziła się 8 grudnia 1542 roku. Dla jej ojczystej Szkocji nastały w tym okresie trudne czasy. Jej ojciec, król Szkocji Jakub V, był w tym czasie uwikłany w wojnę z Anglią, która to wojna zakończyła się przegraną Szkotów. Anglicy pokonali wojska szkockie w decydującej bitwie pod Solway Moss a sam Jakub zmarł załamany klęską swojego narodu. Maria odziedziczyła po nim tron mając zaledwie sześć dni. Władzę w jej imieniu objęła jej matka, Maria de Guise, a mała Maria została wysłana do Francji i tam dorastała na dworze królewskim.

W 1558 piętnastoletnia wówczas Maria poślubiła delfina Francji, który w rok później został królem Franciszkiem II. Franciszek był bardzo słabowitym i chorowitym chłopcem i przypuszcza się iż królowa Maria nie zaznała ze swym małżonkiem uciech alkowy. Nie miała zresztą na to zbyt wiele czasu, gdyż Franciszek w rok później zmarł. Wtedy Maria zadecydowała o powrocie do Szkocji i w krótkim czasie przejęła tron, którego była dziedziczką(1561). Od początku piętrzyły się przed nią problemy, gdyż musiała swoje katolickie poglądy pogodzić z protestancką wiarą poddanych. By wzmocnić swoją pozycję szukała poparcia na dworze króla Hiszpanii. Nie cieszyła się jednak ze względu na to, a także na swoją walkę z protestantyzmem, czcią mieszkańców Szkocji i często dochodziło do antykrólewskich powstań.

W 1565 Maria poślubiła swojego o cztery lata młodszego (19 lat) kuzyna, Lorda Darnley'a żeby wzmocnić swoje prawa do objęcia tronu po śmierci królowej Anglii Elżbiety I, która nie miała potomka. Prawa Marii wynikały z tego iż jej babką była Małgorzata Tudor, siostra Henryka VIII - ojca Elżbiety. Darnley spodobał się Marii również ze względu na to, iż mimo że była ona kobietą wyróżniającą się wysokim wzrostem, to Darnley przewyższał ją o około 10 centymetrów. Jednak wkrótce okazał się być pijakiem i niewiernym małżonkiem, który poniżał żonę zdradzając ją nawet z kobietami z najniższych sfer. Poza tym Darnley spiskował za plecami Marii by pozbawić ją tronu i uzyskać dla siebie tytuł regenta. Zimą 1566 roku, gdy Maria ze względu na zły stan zdrowia i zaawansowaną ciążę nie opuszczała swoich komnat w zamku Holyrood, na jej oczach spiskowcy pod wodzą jej męża zasztyletowali jej osobistego sekretarza, Davida Riccio, pod pretekstem, że był jej kochankiem i tajnym emisariuszem papieża. Maria przeczuwając niebezpieczeństwo uprosiła męża, by pojechali do zamku Dunbar. Stamtąd, zebrawszy uprzednio ośmiotysięczną armię udała się do Edynburga, niwecząc w ten sposób plany Darnley'a.

19 czerwca 1566 Maria po długim porodzie wydała na świat syna Jakuba. Od tamtej pory nie utrzymywała już kontaktów z mężem gdyż miała już dziedzica. Na początku 1567 roku Darnley zachorował na ospę (nieoficjalnie mówiło się raczej o syfilisie). Maria na wieść o tym poleciła prznieść go do stolicy do domu Kirk o'Field, położonego niedaleko zamku Holyrood. 9 lutego Maria odwiedziła go i rozmawiała z nim aż do godziny 23, kiedy to ponaglana przez służbę udała się na spoczynek. O 2 w nocy całą okolicą wstrząsnęła potężna eksplozja o sile kilkudziesięciu armatnich wystrzałów. Całe miasto nie wyłączając królowej stanęło na równe nogi. Dom Kirk o'Field leżał w gruzach a ciała Darnley'a i jego służącego odkryto w pobliskim ogrodzie. Obydwaj przeżyli wybuch, który wyrzucił ich na zewnątrz lecz zostali tam znalezieni przez zamachowców, którzy dokończyli dzieła dusząc obu mężczyzn.

O to morderstwo szybko oskarżono hrabiego Bothwella, bowiem widziano członka jego służby jak ubrudzony prochem wychodził z piwnic wysadzonego domu. Bothwell był zaufanym sługą królowej, więc podejrzenie padło i na nią. Jednak 12 kwietnia hrabia został uniewinniony po krótkim procesie. W międzyczasie pojawiły się pogłoski jakoby Maria była kochanką hrabiego. Dowodem miały być tzw. listy ze szkatułki - kilkanaście listów i sonetów napisanych rzekomo przez Marię. Szkatułkę tę odebrano służącemu Bothwella, gdy ten niósł ją do zamku swego pana. Wobec tych dowodów grupa duchownych i arystokratów szkockich zażądała od Marii aby poślubiła Bothwella. Gdy ta odmówiła Bothwell pojmał ją, uwięził w zamku Dunbar i zmusił do małżeństwa, które zawarto 15 maja 1567 roku.

Jednakże małżeństwo z mordercą poprzedniego męża było nie do zaakceptowania przez mieszkańców Szkocji. Po miesiącu od zawarcia związku przeciwko Marii wybuchł bunt. Maria została pojmana a jej mężowi udało się uciec. Ceną jaką musiała zapłacić była abdykacja na rzecz syna. Ponieważ Jakub miał dopiero rok regentem ogłoszono przyrodniego brata Marii. Sama królowa była więziona na wyspie na jeziorze Loch Leven.

Parę miesięcy później Maria podjęła desperacką próbę ucieczki i odzyskania tronu ale powstanie wzniecone przez jej zwolenników nie powiodło się. Wtedy podjęła ona decyzję, która doprowadziła ją do zguby. Wierząc, iż więzy krwi okażą się silniejsze niż niechęć i uprzedzenia, Maria postanowiła schronić się w Anglii u Elżbiety I.

Z początku Elżbieta była przychylna Marii i chętnie udzieliła jej gościny lecz wkrótce królowa Szkocji stała się obiektem rożnego rodzaju intryg i knowań przeciwko panowaniu Elżbiety. Zarówno stronnicy Hiszpanii jak i angielscy katolicy próbowali wciągnąć Marię do gry, której stawką było panowanie. Widząc co się dzieje Elżbieta uwięziła Marię i jej towarzyszy. W niewoli królowa przeżyła dziewiętnaście lat. Pieczę nad nią sprawował hrabia Shrewsbury, który często zabierał ze sobą swojego pazia, ziemianina Anthony'ego Babingtona.

Dwudziestopięcioletni Babington podczas tych wizyt poddał się urokowi dumnej Szkotki. Latem 1586 roku zaczął pisać do niej listy, w których snuł plany uwolnienia Marii i usunięcia Elżbiety. Ta jednak miała liczną siatkę szpiegów i wkrótce korespondencja została przechwycona. Do listu Marii z 17 lipca jeden z agentów dodał dopisek proszący o podanie nazwisk spiskowców. Podstęp się udał i 4 sierpnia jeden z nich, niejaki ksiądz Ballard został aresztowany. Torturowany wyjawił nazwiska wszystkich członków grupy. W połowie września wszystkim spiskowcom zasądzono wyroki śmierci, które zostały niezwłocznie wykonane.

Elżbieta wykorzystała nadarzającą się okazję i postawiła przed sądem także Marię. Ją również skazano na śmierć. 8 lutego 1587, po podpisaniu wyroku przez Elżbietę, Maria została ścięta w głównej sali zamku Fotheringhay. Jej głowa spadła dopiero za drugim uderzeniem katowskiego topora, a świadkowie egzekucji zaklinali się, że usta Marii poruszały się w szeptanej modlitwie jeszcze przez piętnaście minut. Maria w chwili śmierci miała 44 lata.

Elżbieta zmarła nie zostawiając potomka w 1603. Po jej śmierci na tron Anglii wstąpił syn Marii Stuart, król Szkocji Jakub VI i panował jako Jakub I Stuart.

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Pokrewne tematy

Śmierć Elżbiety I
O królowej Elżbiecie I - jednej z największych władczyń w całej historii Anglii.

Dzień Guy'a Fawkes'a
O zamachu, w którym miał zginąć syn Marii - Jakub I.

Nie masz uprawnień do komentowania

JezykiObce.pl

Wszystko do nauki języków

Informacja

Komunikat dla użytkowników:

Od dnia 7.01.2019 zaprzestaliśmy codziennego wysyłania listy słówek.

Zaloguj się lub zarejestruj aby skorzystać ze wszystkich funkcji portalu.

Czytelnia - treści losowe

Główna Czytelnia Historia Historia Życie i śmierć Marii Stuart
Loading ...